از مناطق طبیعی ایران که فاصله کمی تا تهران دارد و به بزرگترین آینه ایران مشهور شده
در فصول پربارش نمی‌توانید کف نمکی حوض سلطان را ببینید چون کاملا به زیر آب می‌رود. تماشای این دریاچه را بهتر است به اوایل بهار و یا اواسط پاییز موکول کنید چرا که حوض سلطان با اقلیمی که دارد، سرمای سخت زمستانی و گرمای طاقت‌فرسای تابستانی را از سر می‌گذراند. در واقع، از اواخر بهار تا اوایل پاییز، گرما در این منطقه رخنه می‌کند. در زمستان‌ها نیز برودت برای گردشگران آزاردهنده است. حال‌وهوای بهاری و دمای معتدل برای گردش مناسب‌تر است.
حیات وحش این دریاچه نیز حواس شما را به سوی خود معطوف خواهد کرد. غاز خاکستری و انواع عقاب و همچنین خرگوش و روباه از حیواناتی هستند که در این ناحیه زیاد دیده می‌شوند. به غیر از این‍ها ات و خزندگان زیادی هم در این ناحیه هست تا ایستم منطقه کاملا در تعادل باشد. اینجا گونه‌های گیاهی زیادی مثل درمنه بیابانی، سودا، سالسولا و … دارد و در مجموع تعداد گونه‌های گیاهی آن به بیش از ۴۰ گونه می رسد.
دریاچه نمک حوض سلطان از چهار بخش تشکیل شده است: کفه نمکی، حاشیه باتلاقی، محدوده اکولوژیک و دشتی؛ همچنین، این دریاچه در سطح خود دو چاله نمکیِ شرقی و غربی دارد. میزان پیشروی آب دریاچه به روی زمین‌های شوره‌زار منطقه، به میزان بارش‌ها وابسته است. گردشگران در این دریاچه پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را روی آینه‌ای عظیم‌الجثه تجربه می‌کنند و به‌سمت مرز مشترک زمین و آسمان پیش می‌روند. به این دریاچه که رسیدید، به دوربین‌تان مجال ندهید و انعکاس‌های طلایی آن را ثبت کنید.
ناگفته نماند که اگر دوست دارید در فصل های بی باران که کف نمکی دریاچه معلوم است تا وسط دریاچه جلو بروید حتما کفش و شلوار مناسب داشته باشید زیرا آثار گل و نمک به این سادگی‌ها از روی شلوار و کفشتان پاک نمی‌شود. کلاه آفتاب گیر و کرم ضدآفتاب هم از وسایل ضروری این طبیعت‌گردی است.
پیشنهاد مطالعه: